Leven in de vrijheid van Christus
Een mooie titel, maar de vraag is: wat is dit eigenlijk
en hoe krijg je dat?
In mijn geval betekent leven in de vrijheid van Christus
dit: vrijheid van angsten.
Ieder mens kent wel angsten. Zo ken ik weinig mensen die
geen angst hebben voor een spannende uitslag in het ziekenhuis. Wat staat me te
wachten? Ik ben toch niet ernstig ziek?
Dit zijn reële angsten die terug te voeren zijn naar een
concrete situatie.
Iets heel anders is het als
onbestemde angsten je leven gaan beheersen en je gedrag gaan
veranderen. In mijn geval liep ik de hele dag rond met een knagend angstig
gevoel in mijn maag. Vaak drukte ik met mijn handen mijn maag in om de pijn wat
minder te voelen. Nooit was ik zonder angst en nooit wist ik waarom ik hiermee
rond liep. Ik kon het geen plek geven, niet verklaren waar het vandaan kwam,
maar één ding was zeker: het was er dag en nacht, soms erger , soms minder erg.
Tot een vriendin, een christin, mij eens vroeg: waarom
houd jij je handen altijd tegen je maag aangedrukt? Ik legde uit dat ik daar
altijd een akelig, knagend gevoel van angst en paniek heb. Oh, zei ze, maar
daar kun je wel van af komen hoor. Angstgevoelens rond de navel wijzen op een
occulte binding met je voorgeslacht. Laat maar eens voor je bidden, dan zul je
zien dat het weg gaat.
In dezelfde tijd gebeurde er iets wat mij panische
angsten gaf.
Er is bij ons ingebroken, in de garage achter ons huis.
Die nacht kon ik slecht slapen en dacht verdachte geluiden te horen:
ik hoor geluiden van voetstappen die zachtjes lopen op het grind. Ik
hoor geluiden die lijken op het rijden met een kruiwagen. Ik maak me zelf wijs
dat dat verbeelding is en onderneem geen actie. De volgende morgen komt de
waarheid aan het licht: het klopte dus wel. Er is ingebroken en ik heb het goed
gehoord. De politie vertelde ons dat er bij meer huizen rondom ons is
ingebroken en dat het het werk moet zijn geweest van een professionele bende.
Vanaf dat moment slaat de angst zo toe dat ik niet meer
normaal kan slapen. Ik beleef nacht aan nacht de situatie opnieuw: ik hoor hoe
het hek piept en wordt geopend. Krakende voetstappen komen het pad op lopen en
ik zit recht overeind in bed, in afwachting van wat komen gaat. Ik verzamel
alle moed bij elkaar en ren naar het raam om te kijken wie er is…maar nooit is
er iemand. Het hek is normaal gesloten en ik ga weer terug naar bed. Maar van
slapen komt weinig …
Mijn vriendin zei: je hebt gebed nodig om hiervan bevrijd
te worden. Eindelijk was ik zo ver om die stap te zetten. Zo ben ik
in ‘s –Hertogenbosch terecht gekomen bij mensen die wel wisten wat
de vrijheid in Christus betekent. Zij hebben mij geholpen en
voor bevrijding van angsten en binding met het voorgeslacht gebeden. De
Here Jezus werd aangeroepen en Hij is het die mij bevrijd heeft van mijn
angsten en knagende pijn bij mijn navel.
Ik hoefde hier niets bijzonders voor te doen dan alleen
mijn pijn en verdriet bij Hem brengen. De Here Jezus zegt: komt allen tot Mij
die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.
Heel verrassend ben ik zo ook door gebed
genezen van een behoorlijk beenlengte- verschil. Tijdens het gebed zag ik mijn
been aangroeien. Ik voelde helemaal niets, geen pijn, niets. Ik kon mijn ogen
niet geloven, maar het is gebeurd. Ik had geen gebed hiervoor gevraagd, maar
toch kwam dit aan het licht tijdens het gesprek voor afgaande aan het
gebed. Ik mocht ervaren dat de Here Jezus ons meer wil geven dan wij
bidden en bedenken kunnen: een leven in vrijheid met en door Jezus!